Bazı şeyler hep göz ardı ediliyor. Her insanda bencillik olduğunu düşünüyorum. Ya da çoğu insanda diyeyim. Çünkü bazıları gerçekten tamamen arınmış, hayır zaten böyle bir duyguyu bilmiyor bile. (:
Bunu farkedemiyoruz, bencil olduğumuzu. Bencil dediğimiz kişiler sadece fazla rahat ya da ben duygusu çok daha fazla olan insanlar. Tamam hiç kimse 'ben,ben' diye çıldırmıyor, ama çoğu kişi kendine gelen zarardan kaçmak ister. Bir şey yaptığında, güzel bir iş; övülmek ister. Başkasını görüp de 'ah keşke falanca kişi övülse' demez. Bilerek değil, aklına gelmez. Çünkü asıl önemli olan kendisidir, bilinçaltında.
Bunca şey söyledim, ama şunu da söyleyeyim. Bir insan gerçekten, bariz bir şekilde bencilse; büyük ihtimalle o insanın çocukluğunda bir sorun vardır. Annesi, babası, kardeşleri ya da okul hayatından birisi. Büyük ihtimalle onun, fedakarlığın ve başkalarını düşünmenin bir yararı olmayacağı düşüncesini benimsemesine neden olacak bir şey gelmiştir başına. Yani diyorum ki, eğer karşınıza böyle biri çıkarsa onun adına endişelenin ve onun için elinizden geleni yapın. (: